Trąba powietrzna typu wedge (fot. Mateusz Taszarek)
Trąba powietrzna lub tornado – gwałtownie rotująca kolumna powietrza, z widocznym lejem kondensacyjnym u podstawy chmury burzowej będącym w kontakcie z powierzchnią ziemi lub wody z widoczną często na jej powierzchni chmurą cząsteczek stałych (pyłu, gruzu), i/lub większych odłamków uniesionych z powierzchni ziemi i/lub cząsteczek wody. Obecność leja kondensacyjnego nie jest jednak konieczna aby zaklasyfikować zjawisko jako trąbę powietrzną.
Jeśli lej kondensacyjny trąby powietrznej jest co najmniej tak szeroki, jak odległość między podstawą chmury, a powierzchnią ziemi, nazywany jest wtedy tzw. tornadem klinowym (ang. wedge tornado). W trakcie fazy rozpadu, tornado przybiera postać zawężającego i kurczącego się lejka, czasami o bardzo wykrzywionej postaci (ang. rope tornado). Jeśli tornado składa się z dodatkowych, bardzo krótkotrwałych wirów (wirów ssących) widocznych w postaci lejów kondensacyjnych lub chmur pyłu i szczątków pojawiających się wokół centrum cyrkulacji tornada, wtedy jest to tornado wielowirowe (ang. multi-vortex tornado)
