Inwersja hamująca konwekcję na diagramie Skew-T
Inwersja hamująca rozwój konwekcji (Cap) – warstwa względnie ciepłego powietrza, występująca na wysokości ok. 800 – 3000 metrów ponad powierzchnią ziemi, która wstrzymuję lub opóźnia rozwój burz. Unoszona masa powietrza docierając do inwersji staje się chłodniejsza niż powietrze ją otaczające, co utrudnia lub wręcz uniemożliwia jej dalsze wznoszenie. Inwersja może zablokować rozwój komórek burzowych nawet wtedy, gdy istnieją warunki ekstremalnie silnej chwiejności. Jednak gdy inwersja osłabnie lub zaniknie (dzieje się to zazwyczaj późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem), dochodzi do bardzo szybkiego rozwoju komórek burzowych, często połączonych z groźnymi zjawiskami takimi jak opad dużego gradu i niszczące porywy wiatru. Dzieje się tak, ponieważ pod inwersją zbiera się coraz bardziej wilgotne, nagrzane powietrze, które powiększa energię potencjalną dostępną konwekcyjnie (CAPE). W połączeniu z odpowiednią dynamiką poziomego przepływu mas powietrza w troposferze, zwiększa się ryzyko wystąpienia szczególnie silnych burz. Inwersja może powodować, że zjawiska burzowe rozwijają się jako izolowane, silnie rozbudowane komórki burzowe. Bez istnienia inwersji, w warunkach dużej chwiejności, do silnego rozwoju licznych komórek burzowych może dojść jeszcze w godzinach przedpołudniowych, co w znacznym stopniu może ograniczyć ich niszczący potencjał.
