Chmura stropowa w tylnej części superkomórki burzowej przechodzącej 12 czerwca 2015 r. niedaleko Brześcia Kujawskiego (woj. kujawsko-pomorskie). Fot. Łukasz Pajurek
Chmura stropowa (ang. wall cloud) – lokalna, trwała, często raptownie obniżająca się podstawa superkomórki burzowej wolna od opadów. Chmury stropowe mają zazwyczaj średnicę do ok. 3-10 km i zwykle zlokalizowane są na południu i południowym zachodzie superkomórki burzowej, w miejscu napływu chwiejnego powietrza do wnętrza burzy. Większość chmur stropowych przejawia wyraźne cechy rotacji, ale nie wszystkie chmury stropowe rotują. Mocno rotująca chmura stropowa może być zapowiedzią bardzo silnej trąby powietrznej, która może utworzyć się w ciągu kilku minut, czasami nawet w ciągu godziny. Chmury stropowe należy obserwować szczególnie uważnie, gdyż często są objawem istnienia silnego lub bardzo silnego mezocyklonu, który prowadzi do powstania bardzo groźnych zjawisk burzowych. Obserwacja chmury stropowej może dostarczyć informacji o sile prądu wstępującego.
