Polscy Łowcy Burz – Skywarn Polska

Po długotrwałej monotonii w pogodzie, przyjdzie czas na dynamiczny okres. Na aurę w Europie coraz bardziej będzie miał wpływ Atlantyk i strefowa cyrkulacja atmosfery. W związku z pojawieniem się nad północną częścią Starego Kontynentu rozległego układu niskiego ciśnienia z obniżonym geopotencjałem prognozowane są głębokie niże schodzące z okolic Islandii. Przyszły tydzień zapowiada się wilgotny i wietrzny z temperaturą przeważnie na plusie.

Sytuacja synoptyczna na 22.02.2017 r.  (źródło: www.wetterzentrale.de)

Już jutro wieczorem od północnego-zachodu wkroczy front ciepły ze strefą umiarkowanych opadów deszczu. Może spaść od 5 do 15 mm. Wzrośnie również prędkość wiatru, porywy nad lądem mogą osiągnąć 70 km/h, a nad Wybrzeżem do 90 km/h.

Kolejny układ wkroczy w środę. Prawdopodobnie będzie głębszy i aktywniejszy niż ten z poniedziałku. Przyniesie jeszcze większe opady oraz silniejszy wiatr (do 100 km/h). Następne dni również będą niestabilne, aczkolwiek z uwagi na dalszy okres prognozy nie będziemy ich opisywać.

Suma opadów do 27.02.2017 r.
(źródło: www.wetterzentrale.de)

Większość modeli numerycznych prognozuje spore sumy opadów za dłuższy okres prognostyczny. W większej części kraju  może spaść 20 – 40 mm, a w górach i przedgórzu ponad 50 mm (miejscami nawet do 70 mm). Po dość zimnym styczniu i połowy lutego, ziemia zdążyła się zmrozić, więc wsiąkanie wody w grunt jest utrudnione. Dość gwałtowna odwilż, szczególnie w górach może spowodować wzrosty stanów wód oraz lokalne podtopienia niemal w całym kraju.

Dokładnie 10 lat temu – 18 stycznia 2007 r., w czwartek, Europę Zachodnią i Środkową nawiedziła jedna z najsilniejszych – jak na razie – wichur w XXI wieku. Niż „Kyrill”, bo takie imię otrzymał od Instytutu Meteorologicznego Wolnego Uniwersytetu Berlina, przyniósł huraganowe porywy wiatru w wielu krajach, w tym także w Polsce. Na skutek oddziaływania głębokiego niżu w trakcie jednej doby życie straciło około 45 mieszkańców Europy, w tym 6 Polaków.

Niż „Kyrill” powstał w nocy z 15/16 stycznia 2007 r. u wybrzeży Nowej Szkocji, w strefie silnego prądu strumieniowego, powstałego wskutek znacznego kontrastu termicznego. Przez nieco ponad półtorej doby przemieszczał się nad wodami północnego Atlantyku, szybko pogłębiając się. Po osiągnięciu fazy dojrzałości ciśnienie w centrum niżu przestało spadać, ale w jego punkcie okluzji, znajdującym się w przedniej części krótkiej fali górnej, powstał aktywny, wtórny ośrodek niskiego ciśnienia. To właśnie jego przejście skutkowało silną wichurą na znacznym obszarze Europy.

Mapa synoptyczna dolna z 18.01.2007, 12:00 UTC. Źródło: Wetter3.de/Archiv

Jako pierwsze pod jego wpływ dostały się Wyspy Brytyjskie, gdzie najsilniejszy wiatr odnotowano 18 stycznia 2007 r. w pierwszej części dnia. Porywy wiatru odnotowane przez stacje meteorologiczne miejscami przekraczały 130 km/h. Wskutek wichury śmierć poniosło tam 11 osób. W godzinach południowych niż przemieścił się nad Morze Północne, a znaczny wzrost prędkości wiatru odnotowano w krajach Beneluksu, północnej Francji i w Niemczech. Mocno zaczęło wiać również w Europie Środkowej, a także w południowej Polsce, gdzie pojawiły się pierwsze porywy wiatru o prędkości dochodzącej do 80 km/h. Po południu w strefie chłodnego frontu atmosferycznego, przemieszczającego się znad Morza Północnego m.in. nad Holandię i Niemcy, utworzyła się rozległa burza w formie liniowego układu konwekcyjnego, wędrującego z północnego zachodu na południowy wschód. To głównie w jego strefie obserwowano huraganowe porywy wiatru. Burzy towarzyszyły miejscami także opady gradu, zaś jej aktywność elektryczna była zdumiewająca jak na środek zimy. Wczesnym wieczorem burza dotarła do środkowych i wschodnich Niemiec, zaś większy obszar Polski znajdował się jeszcze w ciepłym wycinku niżu, gdzie jednak również silnie wiało, a porywy wiatru osiągały około 100 km/h (Legnica, Bielsko-Biała). Czytaj dalej →